*** به نام پروردگار ما ***
اینبار صمیمانه تر از همیشه سلام میگویند هر سلام شگفتی عجیبی را بر دوش خواهد کشید هنگامه ای که بر وصلت نشیند. وصلتی عمیق و سرشار از باهم بودنها. انتهایی که نه من باورش خواهم داشت و نه تو .. اما ما چرا!!
در ابتدا باهم بودیم .. یادتان میاید؟ تمام ثانیه های باهم بودنمان را؟ در زیر چشمان سبز رنگ برگها و یا در میان برف و بارانهای روزها؟ چقدر خندان بودیم ... چقدر بیخیال ... چقدر باهم!
شاید که اشتباه از ما بود که زهم گسستیم. و اینبار برای پیوند دادنی دیگر آمده ایم. ما .. شما .. و آنهایی که مهمانی تازه واردند در میان ما.
پس به نام نامی حضرت دوست .. بسماله. باشد که حرمت و زلالی نامش نشانه ای باشد بر خلوص زنجیره ما.
|