*** به نام پروردگار ما ***



اینبار صمیمانه تر از همیشه سلام
میگویند هر سلام شگفتی عجیبی را بر دوش خواهد کشید
هنگامه ای که بر وصلت نشیند.
وصلتی عمیق و سرشار از باهم بودنها.
انتهایی که نه من باورش خواهم داشت و نه تو .. اما ما چرا!!

در ابتدا باهم بودیم .. یادتان میاید؟ تمام ثانیه های باهم بودنمان را؟
در زیر چشمان سبز رنگ برگها و یا در میان برف و بارانهای روزها؟
چقدر خندان بودیم ... چقدر بیخیال ... چقدر باهم!

شاید که اشتباه از ما بود که زهم گسستیم.
و اینبار برای پیوند دادنی دیگر آمده ایم.
ما .. شما .. و آنهایی که مهمانی تازه واردند در میان ما.

پس به نام نامی حضرت دوست .. بسماله.
باشد که حرمت و زلالی نامش نشانه ای باشد بر خلوص زنجیره ما.